Alsof er niets aan de hand is kregen alle spelers van Roda JC deze maand hun salaris. Op één na: de Engelsman Ike Ugbo.

De van Chelsea gehuurde spits verdient met 48.000 euro bruto per maand ongeveer het tienvoudige van wat zijn medespelers verdienen. Ter compensatie maakt Chelsea hiervoor maandelijks 43.000 euro over aan Roda, dat zijn salaris aanvult en uitbetaalt. Maar dit keer niet. In Kerkrade zijn de financiële sores nu al zo groot, dat de club Ugbo’s salaris niet aan hem, maar aan zijn collega’s heeft uitgekeerd, zo blijkt nu uit onderzoek van NRC. Liever één boze grootverdiener dan paniek in de hele selectie, was de redenering.

Ugbo

Toch weten ze bij Roda dat dit symptoombestrijding was. Het echte probleem, weten betrokkenen, is de komst van Mauricio Garcia de la Vega, de Mexicaan die afgelopen zomer de clubaandelen van de Limburgse zakenman Frits Schrouff dacht over te nemen, maar inmiddels zoveel problemen heeft aangewakkerd dat hij sinds vorige week vanuit meerdere kanten naar de uitgang wordt gewerkt. Létterlijk.

Terwijl de politie en burgemeester Petra Dassen-Housen hem vrijdag uit veiligheidsoverwegingen nog afraadden om de thuiswedstrijd tegen De Graafschap te bezoeken, ging Garcia de la Vega ’s avonds toch naar het stadion. „Fuck off Mauricio”, las hij op de spandoeken langs de reling. Maar pas in de rust werd de sfeer echt naargeestig.

Zittend in de skybox kreeg de ex-bankier uit Guadalajara bezoek van een groep supporters. Zij zouden met hem in gesprek gaan, was de afspraak. Toen Garcia de la Vega toch niet wilde praten omdat er twijfel was of dit gesprek respectvol zou verlopen, hebben de supporters de Mexicaan, hem voor hen uitduwend, uit het stadion gezet. Geen steward greep in.

Mede daarom vermoedt Garcia de la Vega dat de actie georkestreerd was: een complot van binnenuit om hem ten val te brengen. Want waarom hielp niemand hem? Waarom konden fans zover komen?

Ook Schrouffs adviseur Huub Mullenders deelt die mening, bleek uit een e-mail die in bezit is van NRC. „We zijn dus een club geworden, waarbij een man bewust wordt beschadigd en triomfantelijk voor het oog van de hele wereld de deur wordt gewezen. Een club waarvan de marktwaarde voor sponsoren en mogelijke investeerders in één avond is gedecimeerd.”

Mullenders

„Een club die bewust meewerkt aan deze actie: een skybox wordt ter beschikking gesteld en stewards kijken de andere kant op. (..) Een club die het lachertje van het land is geworden (..) Een club die een soepele en snelle regeling met Mauricio in een klap naar de vaantjes heeft geholpen.”

Wat in juni 2019 een gezonde bedrijfsovername leek te zijn, is uitgelopen op totale chaos. Financiële voorspoed? Niets daarvan. In plaats daarvan kampt Roda JC met een begrotingstekort van bijna een miljoen euro en dreigen ook volgende maand de salarissen niet betaald te kunnen worden. Garcia de la Vega beloofde dat hij tekorten zou dekken, maar stak tot op heden nog geen euro in de club.
Lees ook dit achtergrondverhaal over de Mexicaanse beoogd eigenaar van Roda JC

Rijden, slapen, eten, drinken: alles doet hij op kosten van de club. Logisch, vindt hij zelf: hij werkt ook voor de club en krijgt daarvoor geen salaris. De bankgarantie van 910.000 euro die hem is gevraagd? Die is er weken later nog steeds niet. En waar blijft toch dat geld van de stadiondeal met dat cryptovalutabedrijf? En vanwaar die geheimzinnigheid over de 150.000 euro die hij leende in Duitsland?

Uit onderzoek van NRC bleek eind vorige maand al dat Garcia de la Vega ook elders een spoor van problemen heeft achtergelaten. In Mexico verloor hij zijn licentie als spelersmakelaar. In Spanje liep zijn overname van voetbalclub Real Murcia spaak wegens ruzie om geld, zoals nu ook bij Roda JC gebeurt.

Zelfs enkele tienduizenden euro’s aan persoonlijke juridische kosten liet Garcia de la Vega al door Roda betalen. Wegens zorgen over zijn vermogen blijkt afgelopen maand dan ook al in het geheim over hem te zijn gesproken bij de KNVB en op het stadhuis. „Hij heeft contractueel overeengekomen bepalingen niet nageleefd”, aldus Mullenders in zijn mail.

Vrijdagochtend, op de dag van het duel met De Graafschap, dachten Mullenders en Schrouff eindelijk een vertrekregeling met Garcia de la Vega te zijn overeengekomen. Maar nog voor het weekeinde, waarin over de voorwaarden zou worden gesproken, volgde ’s avonds het dieptepunt van de voorbije vier maanden: zijn verwijdering uit het stadion, waarvan de beelden binnen no time op internet stonden.

Hoe kon de buitenlandse overname van Roda JC zo uit de hand lopen?
De stadiondeal

Vier maanden eerder heerst er juist optimisme in Kerkrade. Zoals vaak bij buitenlandse eigenaren, wordt ook Garcia de la Vega verwelkomd als een frisse visionair van elders. Een charmante zakenman, die scheidend clubeigenaar Frits Schrouff (79) om zijn vingers windt. Schrouff verloor in vier jaar tijd 20 miljoen euro aan de club en wilde wegens ziekte van zijn 79,98 procent van de aandelen af. Niets hoeft hij ervoor te hebben, zolang de nieuwe eigenaar hem garandeert dat Roda er bovenop komt. Na de degradatie in 2018 is dat gevoel zeer welkom.

Garcia de la Vega is meteen volop aanwezig. Hij formeert een nieuw, goedkoper team en krijgt credits voor het seminar dat hij organiseert voor potentiële Mexicaanse sponsoren. Intern schermt hij met zijn goede contacten in de toeristensector in het Spaanse Murcia. Hij heeft daar weliswaar nog altijd ruzie over de aankoop van Real Murcia, maar sponsoren denkt hij er dan nog altijd te kunnen vinden. Roda, meent hij, kan het Nederlandse uithangbord van Murcia worden.

Maar belangrijker dan die contacten, is de stadiondeal die hij voor ogen heeft. Doordat de gemeente Kerkrade de naam van het Parkstad Limburg Stadion heeft willen vrijgeven, kan Garcia de la Vega op zoek naar een commerciële naamgever. Zoals ADO in het Cars Jeans Stadion speelt en FC Groningen in het Hitachi Capital Mobility Stadion, zo komt hij uit bij de Duitse UAC Holding GbmH, een groeiend bedrijf op de crypto-valutamarkt.

Een droomdeal. Niet alleen omdat het driejarige contract één miljoen euro waard is. Oók omdat UAC het geld al in augustus wil overmaken. Zodoende is er genoeg geld in kas voor het seizoen 2019-2020. Bovendien, is het idee, kan Roda met deze deal goede sier maken bij de licentiecommissie van de KNVB, de afdeling die Garcia de la Vega officieel moet goedkeuren als nieuwe aandeelhouder.

Ja, het geld laat even op zich wachten. Maar tot ver na de betalingstermijn blijft de Mexicaan verzekeren dat het onderweg is. Inmiddels is het zes weken later en is het er nog steeds niet. Van de UAC Holding is niets meer vernomen.
Alarm bij KNVB

Intern beginnen ze steeds meer aan Garcia de la Vega te twijfelen. Want een afgeketste sponsordeal is tot daar aan toe, maar waarom komt hij niet over de brug met de bankgarantie die zo hard nodig is? Bankgaranties zijn gangbaar in de reglementen van de KNVB: ze dienen als garantie dat een voetbalclub het seizoen kan uitspelen, zodat andere clubs geen hinder hebben van een eventueel faillissement. Bij Roda gaat het om 910.000 euro.

Wat vrijwel niemand weet, is dat er aan dit verzoek van de KNVB een opmerkelijke manoeuvre vooraf is gegaan. Meerdere bronnen bevestigen aan NRC dat er al weken geleden vanuit Roda contact is opgenomen met de KNVB. De bond krijgt medegedeeld dat Garcia de la Vega er een dubieuze betalingsmoraal op nahoudt. Het lijkt erop, horen ze bij de KNVB, dat de Mexicaan helemaal geen geld heeft.

Terwijl de overnamedeal van binnenuit wordt gedwarsboomd, zijn ze bij de KNVB blij met de waarschuwingen. De bond is buitenlandse eigenaren sinds vorig jaar nog strenger gaan screenen. Wie zijn integriteit niet kan aantonen, komt het Nederlandse profvoetbal niet in. Zoals de Georgiër Kakhi Jordania bij FC Den Bosch.

Ook Garcia de la Vega lijkt een twijfelgeval voor goedkeuring, maar de bezorgde bestuurders willen het proces bij de KNVB liever niet afwachten. Het kan nog maanden duren. En tijd kost Roda geld.

De bankgarantie was precies waar zij op hadden gehoopt. Het is een eis waarmee ze de druk op Garcia de la Vega intern verder kunnen opvoeren. In de deal die de Mexicaan met scheidend eigenaar Frits Schrouff heeft gesloten, staat namelijk dat de grootaandeelhouder grotendeels verantwoordelijk is voor een gezonde liquiditeitspositie van Roda. Blijft hij in gebreke, dan kan de deal worden gecanceld.

Maar zelfs als de nood hoog is, legt Garcia de la Vega nog geen euro op tafel. Zelf vindt hij dat niet raar: hij is een businessman, geen weldoener. Zomaar betalen, is niet zijn doel. Maar hierdoor lopen de tekorten op. Ook omdat er sponsoren zijn de niet willen betalen zolang hij er zit.

Oud-commissaris van de club Hessel Meijer ziet het met pijn in zijn hart gebeuren. De eigenaar van projectontwikkelaar Wyckerveste, die tijdelijk een directieduo met Garcia de la Vega vormt, besluit daarom om 300.000 euro te lenen aan de club. Hij hoopt dat dit geld persoonlijk aan hem wordt terugbetaald door Garcia de la Vega, maar dat gebeurt niet.

Meijer

Opmerkelijk genoeg staat er half september plots geld op de Raborekening van Roda: 150.000 euro. Geld, zo ontdekt de kasbeheerder, dat afkomstig is van een Duitse partij. Een lening, afgesloten door Garcia de la Vega. Zelf zwijgt hij erover. Nog altijd kunnen ze bij Roda slechts raden naar de voorwaarden van de lening.

Hoewel de club die 150.000 euro goed kan gebruiken, haalt tijdelijk directeur Meijer het er meteen weer af. Als hij zijn 300.000 euro niet terugkrijgt, moet hij het zelf maar terugboeken. Gevolg is dat er maandag 23 september nog slechts 21.000 euro in kas zit. En dat de 43.000 euro die Chelsea zal storten voor spits Ugbo, aan diens collega’s moet worden uitgekeerd.

Blij wordt Meijer er niet van. Daarom gaat hij naar het stadhuis om te vertellen dat Roda kapot gaat als Garcia de la Vega zonder te investeren de baas wil blijven spelen. Elke maand neemt het tekort met een ton toe. „Zo komen we niet verder”, zegt hij.
Verloren strijd

Als laatsten keren Frits Schrouff en zijn adviseur Mullenders zich tegen Garcia de la Vega. Vrijdagochtend 27 september, de dag van het treffen met De Graafschap, gaan ze met hem in gesprek. Hoewel ze erkennen dat hij goede dingen heeft gedaan, zoals bezuinigen op spelers, concluderen ze ook dat hij een verloren strijd levert. Een vertrek is de beste optie.

Erop rekenend dat ze in het weekeinde verder onderhandelen, schrikken Schrouff en Mullenders zich rot als Garcia de la Vega ’s avonds uit het stadion wordt gezet. Mullenders is woest dat niemand heeft ingegrepen en staakt per direct zijn hand- en spandiensten voor de club. „Hebben jullie al eens midden in de nacht huilende kinderen aan de lijn gehad die vanuit Spanje denken dat hun pappa iets is aangedaan?”, schrijft hij in zijn mail.

De dag erna besluit Garcia de la Vega dat hij zich niet laat wegjagen. Zijn vertrek heeft een prijs. Circa 250.000 euro wil hij zien voordat hij akkoord gaat met zijn aftocht. Dat bedrag wil niemand hem graag betalen, maar tegelijk dringt het besef door dat er misschien geen keuze is. Als deze man op zijn plek blijft zitten, kan de financiële schade op termijn groter zijn dan de vertrekpremie die hij nu wenst. Het is kiezen tussen twee kwaden.

Bron: NRC