Column

Het Zjwatse Loach 1 (19-5-2000)

Topvoetbal in een topstadion. Dat tweede dat gaat helemaal lukken en als de
geachte bestuursleden met verantwoordelijkheid voor de technische zaken op
tijd wakker worden, hoeft dat eerste ook geen probleem te zijn. Maar dan
moet er wel adequaat worden gehandeld. Een topstadion waardig zou ik
welhaast zeggen. Alles hoort straks als een adembenemende geel-zwarte
legpuzzel in elkaar te vallen en van behoorlijk nivo te zijn. En dus ook de
merchandise.

Als de laatste jaren iets illustratief is geweest voor het vaak
amateuristische organisatorisch vermogen en een deel van het beleid rondom
Roda JC dan was dat toch wel de verkwanseling van het eigen beeldmerk en
de uitbesteding van de fanartikelen. We mogen dan wel lachend terugdenken
aan de lange rijen bij de europacupvoorverkoop waarbij onwetende
vrijwilligers keer op keer de boel in de soep lieten draaien, die keer dat
er mensen bij het afhalen van hun verse seizoenskaart vertwijfeld door de
kantine doolden omdat de heren van het kaartenburo wat letters in het
alfabet over het hoofd hadden gezien bij het maken van de indeling, of de
onwetendheid van de voorlichters over het nieuwe stadion waarbij
ondergetekende bij drie verschillende personen evenveel verschillende
antwoorden kreeg op een en dezelfde vraag, dit alles valt in het niets bij
het beleid dat wordt gevoerd met betrekking tot de merchandise en
exploitatie van de merknaam Roda en het bijbehorende logo.

Vroeger was het zo eenvoudig. Dhr Bakker van de Supporters Vereniging
zorgde voor de vertrouwde sjaaltjes, petjes, sleutelhangers, vaantjes en
pennen, commerciële uitbaters brachten broodtrommels, drinkbekers,
dekbedden en onderbroeken op de markt en zo nu en dan dook er ergens iets
op van onbekende afkomst. Hoezo wildgroei?
Dat laatste moet de club ook hebben gedacht toen het enkele jaren geleden
in zee ging met de uitbater van de huidige Roda Fanshop. In de hoop de
stroom fanartikelen overzichtelijk te houden, dubieuze handelaars het
zwijgen op te leggen en er zelf ook nog een cent aan te verdienen werd aan
deze mijnheer nl het recht op de 'merknaam' Roda JC en het logo verkocht,
waarna hij een heuse winkel uit de grond stampte die binnen no time met
velerlei Rodaspulletjes werd volgestopt.
Geen vuiltje aan de lucht dus, aanvankelijk. Een ruim assortiment shirts en
petjes was voorhanden tot parfum en handtassen voor moeder de vrouw, after
shave en stropdassen voor pa en rugzakken en schoolagenda's voor de kids
aan toe. Dat er aan het hele verhaal ook een keerzijde zat was op dat
moment nog niet echt duidelijk.

Al snel kwam aan het licht dat de Fanshop geen mededogen kende met
sympathieke en ludieke initiatieven uit het supporterskamp waarbij de
clubnaam of het logo betrokken zou zijn. Zo werd iemand die voor de lol
het Roda-embleem op wat golfballetjes had laten drukken door de
rechthebbende op zijn nummer gezet en werd met name het Fanproject op alle
mogelijke manieren tegengewerkt, waarbij dreigementen en tegenwerking niet
werden geschuwd, zelfs al stond de naam Roda JC of het beeldmerk helemaal
niet vermeld op haar producten.
En als het nu zo was dat de Fanshopuitbater zijn werk goed deed en
aandachtig bovenop de supporters en de club zat om daar actueel en adequaat
te kunnen inspringen, was het allemaal zo erg nog niet, maar juist op dat
vlak doofde de kaars aan de Heerlerbaan langzaam uit.
Wellicht als gevolg van tegenvallende winstcijfers, wie zal het zeggen,
werd de productie nagenoeg stopgezet en rukte veel andere clubs snel op
binnen de Rodawinkel. Aardsrivaal MVV voorop. En als er dan eens iets
nieuws werd uitgegeven bleek het dermate schandalig vormgegeven en snel in
elkaargeflanst dat het pure winstbejag al op een kilometer afstand
herkenbaar was.
De 'Limburg' sjaal van vorig jaar zag er dan nog wel redelijk uit maar die
kwam dan ook voort uit een ontwerpwedstrijd en eenieder die het originele
(en dus winnende) ontwerp op internet heeft gezien weet hoezeer ook dat
artikel verprutst is. Er gaan zo links en rechts zelfs al stemmen op om het
originele ontwerp op kleine schaal op eigen houtje te laten vervaardigen.
Nee dan die Amstelcupsjaal die onlangs werd gepresenteerd. Een willekeurige
fan had achter zijn pc een hoogwaardiger design in elkaar gedraaid dat het
knip- en plakwerk dat nu, snel en net op tijd voor de finale, in elkaar
werd geflanst. Is Roda dan werkelijk zo stom geweest om geen
kwaliteitseisen aan de verkoop van de merchandise-rechten te verbinden?

Des te schrijnender is het dan ook dat juist op het moment dat de Fanshop
het laat afweten, het overaktieve Fanproject het ene na het andere fraaie
product uitbrengt. Zonder enige verwijzing naar de club, maar duidelijk
bedacht door mensen met hart voor de zaak en kwalitatief ver verheven boven
het officiële assortiment, vliegen deze sjaals en t-shirts dan ook als
warme broodjes over de toonbank, waarmee het ongelijk van Roda maar weer
eens is aangetoond.
Neem nou de 'European Tour' sjaal van afgelopen jaar. Een must voor elke
fan. De sjaal refereert aan de club, de trouwe fans, de streek en de
cultuur zonder naamsvermelding of beeldmerk, ziet er professioneel en
verzorgd uit en is subliem afgewerkt. Sterker nog: Zelfs individuele (en
meer discutabele) initiatieven als de 'Anti MVV' en 'Fortuna is Kut' sjaals
overtreffen de producten van de Heerlerbaan moeiteloos.
En dan is er natuurlijk nog de onlangs verschenen 'Kaalheide' sjaal,
absoluut de mooiste uit het gehele aanbod. Een emotioneel eerbetoon aan de
oude thuishaven waarvan de clubliefde en bezetenheid afdruipt en bij
verschijnen al welhaast een collectorsitem. Dat juist op dit product het
oude Roda-logo alsmede de clubnaam ontbreken is een schande van de eerste
orde, zeker als deze elementen twee weken later wel prominent prijken op de
wanstaltige Amstelcupsjaal en een eveneens enkel uit winstbejag
voortgekomen ceedeetje van de Peanuts waarop vooral oud materiaal wordt
afgewisseld met gerecycled materiaal en zelfs een enkele leftover uit hun
Fortuna-periode niet wordt geschuwd.

Mochten we die finale onverhoopt verliezen, dan is in ieder geval duidelijk
waar dat aan heeft gelegen.